Αποσπάσματα

"ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΑΤΑ" (ποίηση)

Details
Hits: 9913
Ζωή χωρίς άδικο
Όταν ξυπνάει το πρωί δεν έχει όρεξη.
Του έχει κοπεί απ' την προηγούμενη νύχτα·
ήπιε τόσο πολύ...
έφαγε τόσο λίγο...
με χρήματα των γονιών του -
χόρεψε - πώς μπόρεσε; - με τόσο πάθος...
Είναι μονάχα δεκαεπτά ετών
και μοιάζει εικοσιπέντε.
Αυτή η παρέα του τα φταίει όλα:
δέκα όμοιοι του.
Αλλά δεν τον ενδιαφέρει·
όταν έρθ' η ώρα να εργαστεί
θα ξοδεύει δικά του χρήματα,
θα βρει νέους φίλους,
θα εργάζεται για να διασκεδάζει!
Όταν διασκεδάζει τη νύχτα δεν έχει όρεξη·
του έχει κοπεί απ' το πρωινό που πέρασε·
όταν πατάς κουμπιά,
κουμπιά συνέχεια,
συνέχεια πατάς,
δεν έχει ευθυμία·
δεν είναι χυμώδης κατάσταση·
είσαι μάλλον το απόσταγμα·
και θες να κυλήσεις
να μιλήσεις
να φιλήσεις να διαλύσεις τη γεύση
είναι μονάχα εικοσιπέντε ετών
και μοιάζει πενήντα πέντε.
Πόσο γρήγορα γερνάει κανείς!
Και να φανταστείς,
ότι 'ναι η παρέα του που τα φταίει όλα:
δέκα όμοιοί του:
πίνουν πολύ
τρώνε λίγο
χορεύουν - πώς μπορούν; - σαν τρελοί...
Αλλά δεν τους ενδιαφέρει·
όταν έρθ' η ώρα να συνταξιοδοτηθούν
θα παίρνουν χρήματα χωρίς να εργάζονται,
θα βρουν νέους φίλους,
θα κάθονται, και θα διασκεδάζουν.
Θα είναι μονάχα εξήντα πέντε ετών
και θα κάνουν όπως όταν ήταν δεκαεπτά·
και χωρίς σχολείο.
Αλλά γιατί να μ' ενδιαφέρει;
Οταν έρθ' η ώρα να πεθάνω,
δεν έχει ευθυμία·
δεν είναι χυμώδης κατάσταση·
θα είμαι μάλλον το απόσταγμα.
Κι εγώ και δέκα όμοιοί μου.
Το απόσταγμα.
Και δέκα όμοιοί μου.
28/3/1994

8.jpg (8399 bytes)

Δεντρόσφαιρα

ή Παραλλαγές σ' ένα θέμα τον Νικήτα Στανέσκου (Ρουμάνος ποιητής: 1933-1983)

Θέμα
"Τα δέντρα είναι που μας βλέπουν κι όχι εμείς εκείνα. Σάμπως, όταν ραγίζει ένα φύλλο, από αυτό να ξεχειλίζει μία λίμνη μάτια πράσινα".

Α' παραλλαγή

Την είδα αυτή τη λίμνη
με τα πράσινα τα μάτια
και με κοιτούσε σαν φύλλο
και με κοιτούσε σα δέντρο
και με κοιτούσε σα δάσος
κι εγώ απορούσα ποιος με παρακολουθεί.

Β' παραλλαγή

Τα δέντρα είναι που μας βλέπουν κι ας έχουν πάνω απ' τα μισά πια τυφλωθεί, τα δέντρα είναι που μας βλέπουν εμείς ανέκαθεν τυφλοί χωρίς βολβό, χωρίς καρπό, χωρίς άρωμα, μια πράσινη λίμνη - σκοτάδι.

Γ' παραλλαγή

Τι θα γίνει όταν τα δέντρα δε θα βλέπουν πια; Επειδή δε θα βλέπουν θα ραγίζουν τα φύλλα τους; Θα απορούμε για τον πράσινο χυμό που θα μας βρέχει; Θα πλημμυρίζουμε νεκρές εικόνες για μια ψευδαίσθηση ότι βλέπουμε;

Δ' παραλλαγή

Ραγίζει το φύλλο 
ματώνουν τα μάτια του
το αίμα τους πράσινο
μια λίμνη τετράγωνη
σε ήχο δισδιάχυτο
- ντροπή! μας βλέπουν τα δέντρα!

Ε' παραλλαγή
Μία λίμνη με πράσινα μάτια κλαδιά - βλεφαρίδες και άρωμα - όραση ισχυρίζεται ότι κατάγεται από ένα φύλλο του κήπου μας, από ένα δέντρο του τόπου μας, από έναν εθνικό δρυμό,... εντέλει από ένα βλέμμ' ανθρώπινο που έχει νεκρωθεί* 
σ,χ,Ρ,ζ,τ.

ΣΤ' παραλλαγή
Εμείς δε βλέπουμε τα δέντρα,
δε γνωρίζουμε τι θα πει φύλλο,
τι θα πει κλαδί,
πώς είν' ένας κορμός
και πώς ριζώνει,
τι καρπούς προσφέρει
και γιατί ματώνει,
όταν πληγώνεται.
Συμπάσχουμε(;)

Ζ' παραλλαγή
Τα φύλλα είναι φίλοι μου, ραγίζω σα ραγίζουν, τα μάτια τους τα πράσινα με φως με πλημμυρίζουν μια λίμνη φως απέραντη με ρίζες μες στο χάος, που λούζει κάθε τύψη μου στης κάθαρσης το φάος.


Επίλογος
Η φύση γνωρίζει να συγχωρεί
όποιον στ' αλήθεια μετανοεί.
Η φύση ξέρει να εκδικείται
τον εναντίον της που οδηγείται.
Η φύση δίδαξε μ' άγρια μάχη
που αποτίναξε κάθε ζυγό,
πως ό,τι γίνεται σκληρά κι εν τάχει
δεν καταπίνεται με τον καιρό.
Τα δέντρα είναι που μας βλέπουν κι όχι εμείς εκείνα.
8/10/1994

ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΣΟΥΙΤΑ - 8/3/1993

Μουσικό κομμάτι "Ιούλιος 1999"Download σε format mp3

Φωτογραφία εξώφυλλου : Anna Buda